Gruaja shtatëzanë.
Lindja e një fëmije.
Humanizimi i Bilal Çelës.
Fëmijës i lihet emri Bilal.
Një ditë dimri, nuk më kujtohet viti,
por ka
qënë 4-5 vjet para Hyrjetit (Lirisë),
një grua
shtatëzanë kthehej nga prindèrit e saj
ne Zerqan
te burri në Homsh. Gruaja kishte patur
nje
vdekje te të afërmit e saj dhe kishte
qenë e
detyruar të shkonte për ngushellim. Ajo
kishte
gënë në muajin e nëntë, gjë që mund të
lindte
në çdo orë. Por kjo, sipas zakonit po të
lindte në
çdo orë. Por kjo, sipas zakonit, po të
lindte tek
prindërit do të ishte një turpi madh. E
ëma i
kishte thënë: Hajt, hajt, jepu këmbëve,
ja ku asht
Homeshi një vrap pele!" Gruaja e
shkretë e
shoqëruar nga i vëllai u nis për udhë.
Deri në
Shupenzë kishte mundur të vinte me
giysmë
shpirti. Këtu i ishin prerë të githa
fuqitë dhe
kishte rënë thes mbi deborë. E
morëm'gruanë
dhe e futëm në shtëpi. Fati pruri, në
këta çaste,
ne shtëpinë tonë Bilal Çelën me rreth
njëzetë trimat e tij. Themë fati sepse Bilal Gela duka
qëndruar maleve SI kaçak, Jeta e kishte
mësua
për shumë gjera. Al Sa mOri vesh per
gjendjen
gruas shtatëzane, u ngrit ne kembë dhe
in
drejtua babës: "Një dele shpejt e
shpejt !
- Përse?- e pyeti baba
Që të shpëtojmë grune nga vdekja,-
përgjigjet Bilali. Therëm delën me një
shpejtësi
tëjashtëzakonshme, futëm gruane
shtatëzanë në
lëkurë ende të ngrohtë të deles, siçna
udhezonte
Bilali, dhe të gjithë prisnin se çdo të
ndodhte.
Gratë qëndronin mbi gruanë shtatezanë
sikur
ajo te kishte vdekur. Burrat në
"Odëne miqëve"
thithnin llulat e duhanit sikur po
merrnin një
vendim për të sulmuar turkun. Pas pak
gruan
e mbulojnë djersët e lindi djalë. I
vêllai i burrit
të gruasë që ishte lajmëruar dhe kishte
ardhur
në shtëpinë tonë pa e zgjatur dhe pa e
pyetur i
la djalit emërin e Bilal Çelës. Të
nesërmen, kur
Bilali u largua, i drejtoi babës një
sasi paresh
turke.
-Çjanë këta? - e pyeti baba.
- Paratë e delesë, - u përgjigj Bilali.
- Jo- ja ktheu baba,- unë një dele për
Bilal
Çelën dhe trimat e tij do ta therja.
Bilali u përgjigj: "Merrni se nuk
më zihet
ndera". Madje djali muer dhe emërin
tim."
- Punë që nuk bëhet,- këmbënguli babaj,
edhe mua më takon pak nga ky nderë.
Kështu
u ndamë me Bilal Çelën, që aq sa i
kishte dalëë
emëri
si njeri i ashpër, po aq ishte dhe njerëzorë.
